Chimes in North America. History, Technique, and Relations to Other Bell Traditions - Elisabeth Wang

Mijn proefschrift richt zich op de historische ontwikkeling en algemene uitvoerings- en compositietechnieken van zogenaamde chimes in Noord-Amerika. Chimestands, die worden gedefinieerd als klokkenspellen met 8 tot 22 klokken, worden gekenmerkt door een klavier met grote hendels die de klepels aantrekken om klokken te bespelen. Ik raakte voor het eerst geïnteresseerd in het instrument als chimesmaster aan Cornell University, die een van de meest bespeelde en goed onderhouden chimestands ter wereld bezit.

Deze thesis verkent de bredere traditie van chimes in Noord-Amerika, zowel vroeger als vandaag. De chime ontstond in Noord-Amerika in de 19e eeuw als een nieuw type toreninstrument dat voortborduurde op historische tradities, zij het met een nieuwe instrumentdesign en verschillende speelstijl. De instrumenten werden beïnvloed door het change-ringing en de beiaard, maar zijn toch uniek in hun muzikale mogelijkheden.

Zowel vroeger als vandaag vindt men chimes het meest in Episcopal kerken, hoewel ze tegenwoordig ook voorkomen in andere kerkgenootschappen en seculiere instellingen. Hun geografisch bereik is ook toegenomen van het noordoosten van de V.S. tot het hele land, maar de hoogste concentratie van chimes blijft in het noordoosten. Klokkengieterijen droegen bij aan deze expansie door promotiemateriaal en tentoonstellingen op technologiebeurzen. Daar waar de meeste vroege muziek bestond uit eenvoudige melodieën en hymnen, is het chimesrepertoire geëvolueerd naar complexere composities en arrangementen naarmate er grotere instrumenten werden gebouwd en naar nieuwe genres naarmate chimes een diverser publiek bereikten. Ontwikkelingen in de stemtechniek van klokken hebben in de loop der tijd ook tot meer muzikale mogelijkheden geleid.

Vandaag de dag varieert de frequentie van het bespelen van chimes: sommige instrumenten raken in verval, terwijl andere chimes meerdere keren per dag bespeeld worden. Opleiding van bespelers gebeurt vaak door ervaren klokkenspelers en op basis van een ervaring in het bespelen van andere muziekinstrumenten, maar er bestaan geen formele opleidingen voor chimespelers. Een chimestand vertoont veel gelijkenissen met een beiaard, en sommige speel- en compositietechnieken overlappen elkaar en kunnen nuttig zijn als studiemateriaal voor bespelers. In het algemeen is de werken rond beiaarden echter meer gestructureerd en geformaliseerd, met recitals met voorbereide programma's en aangestelde spelers met diploma.

Hoewel de speelmechanismen van toreninstrumenten in de loop der tijd zijn geëvolueerd, blijven chimes een geliefde traditie in veel gemeenschappen en bereikt ze ook nog luisteraars vandaag.